Tym razem odwiedzamy państwo Luksemburg i jego stolicę, miasto o takiej samej nazwie, jak nazwa kraju: Luksemburg.
Luksemburg, Wielkie Księstwo Luksemburga (luks. Lëtzebuerg, Grousherzogdem Lëtzebuerg; niem. Luxemburg, Großherzogtum Luxemburg; fr. Luxembourg, Grand-Duché de Luxembourg) – państwo położone w Europie Zachodniej. Graniczy z Francją od południa, Niemcami od wschodu i z Belgią od zachodu i północy. Państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz NATO.
Cytat z Wikipedii. https://pl.wikipedia.org/wiki/Luksemburg
Historia Luksemburga sięga X w. Kolejni jego władcy, zaczynając od
niewielkiego skrawka ziemi wokół skały luksemburskiej, stopniowo
poszerzali granice hrabstwa, położonego na zachodnich peryferiach
Niemiec. Sukces osiągnął Henryk VII Luksemburski, który na początku XIV w. został królem niemieckim i cesarzem rzymskim. Dzięki temu jego następcy sięgnęli po trony Czech i Węgier, stopniowo jednak zaniedbali niewielkie hrabstwo, z którego się wywodzili. Było ono zastawiane, a po wygaśnięciu rodu Luksemburgów przechodziło z rąk do rąk.
Z końcem XV wieku znalazł się w rękach Habsburgów, najpierw hiszpańskich, a w XVIII w. austriackich. Włączony do Francji przez Napoleona. Według ustaleń kongresu wiedeńskiego w 1815 Wielkie Księstwo Luksemburga uzyskało niezależność i zostało związane unią personalną ze Zjednoczonym Królestwem Niderlandów.
Mimo niepodległości stacjonowały w nim garnizony pruskie. W 1839 w
efekcie ustaleń konferencji londyńskiej utraciło znaczną (zamieszkaną
głównie przez Walonów) część terytorium na rzecz nowo utworzonej Belgii.
Od 1842 w unii celnej ze Związkiem Niemieckim, po I wojnie światowej z
Belgią. Kraj zyskał pełną niepodległość w 1867, w 1890 zerwano unię
personalną z Holandią.
Na początku I Wojny Światowej okupowany przez Cesarstwo Niemieckie. Traktat wersalski (art. 40) i Traktat pokojowy z Austrią 1919 (art. 84) zniosły wieczystą neutralność Luksemburga.
Zajęty przez III Rzeszę w 1940, stał się częścią tzw. „Wielkich Niemiec”.
Działał tu jeden z najbardziej prężnych ruchów oporu. Jego dziełem był
m.in. jedyny udany w okupowanej Europie strajk antynazistowski.
Wyzwolony przez siły alianckie w grudniu 1944 i styczniu 1945.
Po wojnie najpierw w unii celnej (1944) Benelux (razem z Belgią i Holandią), potem od 25 marca 1957 w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej
jako członek założyciel. Obecnie jedno z najbogatszych państw
kontynentu, skutecznie przyciągające kapitał zagraniczny (siedziby ponad
100 banków) i imigrantów z innych krajów.
Cytat z Wikipediihttps://pl.wikipedia.org/wiki/Luksemburg
Według danych Luksemburskiego Urzędu Statystycznego w 2013 r.
55,5% ludności stanowili Luksemburczycy (dla porównania według spisu z
2000 roku odsetek ludności autochtonicznej wynosił 63,1%), 16,4%
Portugalczycy, 6,6% Francuzi, 3,4% Włosi, 3,3% Belgowie, 2,3% Niemcy,
6,4% mieszkańcy pozostałych krajów Unii Europejskiej i 6,1% pozostali.
Bardzo szybki wzrost liczby ludności w ciągu ostatniego ćwierćwiecza
(382 tys. – 1990, 439,5 tys. – 2001, 537,0 tys. – 2013), spowodowany
dużą imigracją (w 1991 r. imigranci stanowili 26,4%, od tego czasu ich
liczba wzrosła o ponad połowę). Średnia gęstość zaludnienia to 207 mieszkańców na km². W miastach mieszka 86% ludności (2000). Główne miasta (poza stolicą): Esch-sur-Alzette, Differdange.
W usługach pracuje ok. 67% ludności zawodowo czynnej, w przemyśle i
budownictwie – 29%, pozostała część – w rolnictwie. Poziom bezrobocia
wynosi 6,1% (2013).
Cytat z Wikipedii.https://pl.wikipedia.org/wiki/Luksemburg
Kraj bardzo wysoko rozwinięty o dominującej roli usług (70% produktu krajowego brutto), zwłaszcza sektora finansowego w gospodarce. Rozwój gospodarczy w integracji z Belgią (od 1921), krajami Beneluksu
(1960), EWG (1958). Produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wynosi
112472 dolarów amerykańskich (2013). Luksemburg jest jednym z głównych
ośrodków finansowych świata. Siedziba 166 banków,
w tym Europejskiego Banku Inwestycyjnego Unii Europejskiej. Podatki
stanowią 37% PKB Luksemburga. Luksemburg ma drugie, najwyższe na świecie
po Liechtensteinie PKB per capita. Codziennie do pracy w Luksemburgu przyjeżdża około 157 tys. ludzi z Francji, Belgii i Niemiec.
Cytat z Wikipedii.https://pl.wikipedia.org/wiki/Luksemburg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz