Lądujemy ponownie w Niemczech, ale nie byle gdzie, tylko dokładnie w stolicy Niemiec i to dokładnie w środku tego ogromnego miasta. Mam nadzieję, że z tych ponad trzydziestu ujęć Berlina większość się Państwu oglądającym spodoba i z tym przesłaniem zapraszam do najważniejszej czynności na tym blogu, a mianowicie do obejrzenia opublikowanego właśnie materiału zdjęciowego.
Berlin – stolica, największe miasto Niemiec i zarazem kraj związkowy. Zajmuje powierzchnię ok. 892 km² i zamieszkuje go 3,4 mln osób. Jest drugim (po Londynie) miastem w Unii Europejskiej pod względem liczby mieszkańców.
Berlin jest podzielony na dwanaście okręgów administracyjnych (Bezirk). Przez przestrzeń miejską przepływają m.in. rzeki Sprewa i Hawela, a ponadto znajduje się wiele jezior i zatok, w tym największe Müggelsee.
Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z 1237 r. Berlin pełnił rolę historycznej stolicy Brandenburgii, Prus, Cesarstwa Niemieckiego, Republiki Weimarskiej i III Rzeszy. Po 1945 r. wschodnia część miasta była stolicą Niemieckiej Republiki Demokratycznej, natomiast pozostała tworzyła Berlin Zachodni – otoczoną murem (od 1961) enklawę na terenie NRD. Po zjednoczeniu Niemiec w 1990 r. Berlin został ponownie stolicą Niemiec, siedzibą prezydenta (od 1994), niemieckiego Bundestagu (od 1999) i Bundesratu (od 2000).
Berlin jest jedną z ważniejszych w Europie metropolii globalnych, ponadto ważnym węzłem komunikacyjnym Niemiec i Europy, zarówno kolejowym, lotniczym i drogowym. Ważny ośrodek naukowy, kulturalny i artystyczny (m.in. Kulturforum i Museumsinsel).
Najstarsze osadnictwo i pierwsze grody
Obszar dzisiejszego Berlina był zamieszkiwany już przez przedstawicieli kultury halsztackiej, a nawet wcześniejszych kultur brązu. Germanie pojawili się tam w czasie wielkiej migracji z okresu ok. XIII-XII wieku p.n.e.
Około 120 r. p.n.e. wzdłuż Sprewy musiały wędrować plemiona Cymbrów, Teutonów i Ambronów, podążających następnie przez dzisiejsze Czechy i Węgry do Italii i Galii.
U progu nowej ery obszar ten był zamieszkały przez plemiona zwane Varni i Semnones. Mogli stać się oni później częścią związku zwanego Alamanami. W połowie V w. n.e. mieszkali tam Swebowie (czyli późniejsi Szwabowie, którzy przenieśli się na obszar dzisiejszej Badenii-Wirtembergii).
Przemieszczali się i osiedlali także Sasi na obszarze między Sprewą i Odrą. Następnie pojawili się tam słowiańscy Lucice. Sprewianie założyli tam gród Kopanica,
który później stał się dzielnicą Berlina – Köpenick. Nie wiemy, czy
zepchnęli oni wszystkich mieszkańców na zachód czy osiedlali się obok
tych, którzy zdecydowali się nie wędrować tylko pozostać na ziemi.
Gdy na teren dzisiejszego Berlina dotarli wojowie Karola Wielkiego, to zamieszkiwany był on przez zachodniosłowiański związek plemienny określający się jako Hawelanie.
W okresie następnym obszar ten ze względu na dobre połączenia rzeczne był infiltrowany przez wikingów.
W pierwszej połowie XII wieku do okolic dzisiejszego Berlina granicę polskich wpływów przesunął książę Polski Bolesław III Krzywousty. Jeszcze w XII wieku istniało na tym obszarze słowiańskie Księstwo Kopanickie, które w latach 50-tych XII wieku było lennem Polski. Jego stolicą była Kopanica, od 1920 dzielnica Berlina.
Cytat z Wikipedii.https://pl.wikipedia.org/wiki/Berlin
Panowanie brandenburskie i czeskie
Najwcześniej w drugiej połowie XII wieku obszar znalazł się w granicach Marchii Brandenburskiej. Około 1200 był już poddany pełnej kolonizacji niemieckiej głównie z Saksonii oraz terenów dzisiejszej Holandii.
Miasto Cölln (słowiańskie Kolno), położone na wyspie na
Sprewie część podwójnego osiedla Berlin-Cölln, zostało po raz pierwszy
wspomniane w 1237, zaś Berlin, położony na prawym (północnym) brzegu
rzeki w 1244. Przez Berlin-Cölln przebiegała trasa Via Imperii, łącząca Szczecin z Rzymem. W 1307 zbudowano wspólny ratusz dla obu miast.
W latach 1373–1415 Berlin wraz z Marchią Brandenburską był we władaniu Królestwa Czech. W 1380 pożar strawił centrum miasta. Dwa lata po utracie miasta przez Czechy do Berlina przeniesiono stolicę marchii z Brandenburga.
W latach 1443–1451 wzniesiono zamek. Od 1451 Berlin był rezydencją brandenburskich margrabiów i elektorów. W trakcie wojny pomiędzy Brandenburgią a śląskim księstwem głogowskim w 1477 lub 1478 pod Berlin dotarł najazd piastowskiego księcia Jana II Szalonego. W XVII wieku Berlin został rozbudowany o kilka przedmieść. W pierwszej połowie XVII w. miasto odwiedził późniejszy król Polski, Jan Sobieski. W 1650 rozpoczęto budowę Twierdzy Berlin. W 1685 elektor Fryderyk Wilhelm I zezwolił na osiedlanie się w Brandenburgii francuskim hugenotom. Migracja Francuzów odbywała się czterema falami: w latach 1686/87, 1695, 1697/98 i 1700. W 1700 roku Francuzi stanowili już ok. 30% populacji miasta. Inni imigranci przybywali m.in. z Polski i Czech.
Cytat z Wikipedii.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Berlin Cytat z Wikipedii.
Stolica Królestwa Prus
W 1701 Berlin został stolicą nowo utworzonego Królestwa Prus. W latach 1701–1705 hugenoci wybudowali Katedrę Francuską. W 1708 wzniesiono Katedrę Niemiecką. W 1709 zjednoczono miasta i gminy Berlin, Cölln, Friedrichswerder, Dorotheenstadt i Friedrichstadt w jedno miasto Berlin. Wkrótce powstały dalsze przedmieścia. W 1742 otwarto Królewski Teatr Dworski.
W 1760 roku Berlin był przez kilka dni okupowany przez wojska
rosyjskie. W latach 1747–1773 w protestanckim Berlinie wybudowano
katolicki kościół św. Jadwigi. W 1774 świątynię konsekrował Ignacy Krasicki, który został w niej pochowany w 1801 roku. W latach 1788–1791 wzniesiono Bramę Brandenburską, będącą obecnie jednym z symboli miasta. W 1800 Berlin był drugim największym miastem krajów niemieckich po Wiedniu. W 1806 został zajęty przez Napoleona. W latach 1816–1821 stolica rejencji berlińskiej w prowincji Brandenburgia, a w latach 1822–1875 rejencji poczdamskiej
w tej samej prowincji. W XIX wieku w Berlinie funkcjonowały rozmaite
organizacje polskie: w 1818 powstały studencki Związek Przyjacielski
oraz Stowarzyszenie Polskie, w 1819 Związek Polski, w 1869 Towarzystwo
Naukowe Akademików Polskich w Berlinie. W latach 1837–1840 w Berlinie nauki u Carla Friedricha Rungenhagena pobierał Stanisław Moniuszko. W 1847 miał tu miejsce tzw. proces berliński przeciwko 254 Polakom, oskarżonym o przygotowanie powstania wielkopolskiego z 1846 roku. W kolejnym roku miastem wstrząsnęły niemieckie wystąpienia rewolucyjne.
W 1861 obszar miasta został ponownie rozszerzony, gdy włączono
miejscowości Wedding, Moabit oraz przedmieścia po stronie Tempelhofu i
Schönebergu. W 1863 w więzieniu Moabit za pomoc powstańcom styczniowym byli więzieni przez Prusaków Wojciech Kętrzyński i Maksymilian Jackowski. W 1864 w Berlinie odbył się kolejny proces berliński, tym razem przeciwko 149 osobom, związanym z powstaniem styczniowym.
Cytat z Wikipedii.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Berlin
W granicach Niemiec
W 1871 miasto zostało stolicą zjednoczonych Niemiec – jako cesarstwa. Stołeczną funkcję zachował do dziś, będąc następnie stolicą Republiki Weimarskiej, III Rzeszy, Niemieckiej Republiki Demokratycznej oraz Republiki Federalnej Niemiec.
Na przełomie XIX i XX wieku Berlin był znaczącym ośrodkiem polskiej
prasy, kultury, sportu i nauki. Tu mieszkali i tworzyli m.in. malarz Wojciech Kossak, pisarz Stanisław Przybyszewski, kompozytorzy Feliks Nowowiejski, Mieczysław Karłowicz i Leopold Godowski. W 1891 roku w Berlinie powstała Gazeta Robotnicza, a w 1897 Dziennik Berliński. W 1895 powstało Polskie Towarzystwo szkolne „Oświata”. W Berlinie została założona w 1905 przez Grzegorza Fitelberga, Ludomira Różyckiego i Apolinarego Szeluto, a następnie miała siedzibę Spółka Nakładowa Młodych Kompozytorów Polskich. W 1911 założono Polski Klub Sportowy Berlin, rozwiązany przez niemieckie władze w 1939 i reaktywowany w Berlinie Wschodnim w latach 1948–1951.
Po I wojnie światowej
w 1918 ogłoszono w Berlinie republikę. W 1920 na podstawie tzw. Ustawy o
Dużym Berlinie ponownie znacznie rozszerzono obszar miasta,
przyłączając kilka miast i kilkadziesiąt wsi. Berlin osiągnął wówczas
około 4 mln mieszkańców.
27 sierpnia 1922 do sądu w Berlinie wpływa wniosek o rejestrację Związku Polaków w Niemczech. 3 grudnia 1922 sąd zatwierdza statut i odbywa się pierwsze Walne Zebranie Związku, na którym Stanisław Sierakowski
zostaje wybrany pierwszym jego prezesem. 14 stycznia 1922
ukonstytuowała się 2. dzielnica Związku Polaków w Niemczech. Swoim
zasięgiem obejmowała teren Berlina i Ziemi Połabskiej. Od 1924 roku w
Berlinie Stanisław Sierakowski wydawał gazetę Kulturwehr dla obrony praw autochtonicznych mniejszości narodowych ówczesnych Niemiec: Polaków, Serbołużyczan, Fryzów, Duńczyków i Litwinów. 6 marca 1938 do Berlina przyjeżdża ok. 5000 Polaków z całej Rzeszy na I Kongres Polaków w Niemczech.
Po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 Berlin stał się stolicą III Rzeszy. W 1936 r. odbyły się w Berlinie igrzyska olimpijskie. Planowano znaczną rozbudowę miasta na stolicę świata (tzw. plan Germania Alberta Speera), czemu przeszkodziła klęska Niemiec w II wojnie światowej. W czasie alianckich bombardowań i walk o zdobycie Berlina przez wojska radzieckie
i polskie, znaczne obszary zabudowy zostały dosłownie zmiecione z
powierzchni ziemi. W czasie wojny w Berlinie byli więzieni m.in. Wincenty Witos, Stefan Rowecki, Zdzisław Maszewski i Juliusz Bursche.
Po II wojnie światowej Berlin został podzielony przez aliantów na 4 sektory okupacyjne. Stąd też przed ponownym zjednoczeniem Niemiec miasto było podzielone na część wschodnią stanowiącą sektor radziecki i od 1949 stolicę NRD i część zachodnią (Berlin Zachodni)
będącą specjalnym obszarem administrowanym przez aliantów ze statusem
zbliżonym do wolnego miasta (błędem jest stwierdzenie, że Berlin
Zachodni należał do RFN) powstałą z francuskiego, brytyjskiego i amerykańskiego sektora okupacyjnego. W latach 1948–1949 Sowieci wprowadzili blokadę Berlina Zachodniego, na co alianci zachodni odpowiedzieli uruchomieniem mostu powietrznego z zaopatrzeniem. W latach 1961–1989 Berlin Zachodni był otoczony murem, którego zburzenie w 1989 r. stanowi symbol zjednoczenia dwóch części miasta oraz dwóch państw niemieckich. Decyzją Bundestagu, od 1991 Berlin jest stolicą zjednoczonych Niemiec. Od 1999 w Berlinie swoje siedziby mają parlament i rząd.
Cytat z Wikipedii.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Berlin
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz