Park Mużakowski (Park von Muskau, Muskauer Park lub Fürst-Pückler-Park), park w Polsce i w Niemczech, zajmujący 728 ha powierzchni po obu stronach rzeki Nysy Łużyckiej, która stanowi granicę polsko-niemiecką, w województwie lubuskim, w powiecie żarskim. Jest to największy park w stylu angielskim na terenie Polski.
1. Nowy Zamek
Polska część parku jest zarządzana przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w Warszawie, a niemiecka przez Fundację Fürst-Pückler Park Bad Muskau z siedzibą w Oranżerii znajdującej się w parku.
2. Granica niemiecko-polska na terenie parku
Po stronie polskiej znajdują się 522 ha całego założenia parkowego, a po
stronie niemieckiej 206 ha. Centralna część parku z zabudowaniami
rezydencjalnymi znajduje się po zachodniej stronie rzeki, przy
niemieckiej miejscowości Mużaków (Bad Muskau), polska część leży przy miejscowości
Łęknica. Park Mużakowski znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego
"Łuk Mużakowa" oraz "Geoparku Łuk Mużakowa". Jest to pierwszy w Polsce
geopark przyjęty do Światowej Sieci Geoparków (Global Network of
National Geoparks).
3. Figury lwów przed Nowym Zamkiem
Na całość założenia składają się, po stronie niemieckiej: Park Górski, Park Zdrojowy i Park Zamkowy, natomiast po stronie polskiej: Park na Tarasach i Arboretum.
1 maja 2004 roku polska część parku została uznana za pomnik historii. 2 lipca 2004 roku Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO zdecydował jednogłośnie o wpisaniu Parku Mużakowskiego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jako 12 obiekt w Polsce. Park jest jedynym "Światowym Dziedzictwem" w Saksonii i jednym z nielicznych w ogóle, obiektów światowego dziedzictwa, położonych równocześnie na obszarze dwóch państw.
4. Tablica upamiętniająca Hermanna von Pückler-Muskau
Założycielem parku był książę Hermann Ludwig Heinrich von Pückler-Muskau (1785–1871), który po licznych podróżach, w tym do Anglii, zachwycił się parkami krajobrazowymi. W 1811 roku odziedziczył po zmarłym ojcu posiadłość w Muskau. Na początku XIX wieku był to zamek z otaczającym go parkiem położonym nad Nysą. Pierwszego maja 1815 roku Pückler wydał list otwarty do mieszkańców Muskau, w którym prosił o pomoc w zakładaniu parku przypałacowego w stylu angielskim.
5. Oranżeria
W latach 1815–1845 rezydencja rozrosła się w rozległe założenie parkowe w stylu krajobrazowym. Przemodelowano teren, wybudowano mosty przez Nysę, nasadzono tysiące drzew i krzewów. Całość została perfekcyjnie wpisana w naturalne wnętrze doliny rzeki. W realizacji tego projektu brali udział: Karl Friedrich Schinkel, August Schirmer (malarz), John Adey Repton (angielski architekt) oraz Jacob Heinrich Rehder (ogrodnik). Pogłębiający się kryzys finansowy spowodowany pracami na tak ogromną skalę oraz podróżami księcia zmusił go do sprzedaży majątku. Z koncepcji obejmującej ponad 700 ha, zrealizowano nieco ponad 250 ha. W 1845 roku książę był zmuszony sprzedać posiadłość w Muskau i przenieść się z byłą żoną Lucie do Branitz koło Chociebuża (Cottbus), gdzie rozpoczął tworzenie kolejnego parku. Zmarł 4 lutego 1871 roku. Razem z Lucie został pochowany w usypanej piramidzie na jeziorze w parku w Branitz.
6. Stary Zamek
Kolejnym właścicielem Parku Mużakowskiego był książę Fryderyk Niderlandzki, który kontynuował prace związane z tworzeniem parku. Kazał przebudować i zmodernizować niektóre budowle. We wschodniej części parku powstało arboretum, w którym znajduje się prawie 3000 gatunków roślin drzewiastych i krzewiastych, które wykonał Eduard Petzold. Kolekcja zyskała miano najbardziej znaczącej w Niemczech. Prace trwały aż do śmierci księcia w 1881 roku.
W 1883 roku posiadłość przejęła rodzina von Arnim, która po odratowaniu funduszy Muskau kontynuowała dzieło swoich poprzedników. W latach 1886–1888 w miejscu, które Pückler przeznaczył na wzniesienie kaplicy grobowej powstało mauzoleum dla zmarłej tragicznie żony hrabiego von Arnim. W 1945 roku rodzina von Arnim została wysiedlona z Muskau.
7. Nowy Zamek
W czasie wojny park i wiele budynków parkowych uległo zniszczeniu w tym główna rezydencja, tzw. Nowy Zamek, który spalili żołnierze sowieccy. W centralnej kompozycji parku w pierwszych latach XX wieku ustawiono pomnik ku czci jego twórcy księcia Hermana von Pücklera. Podczas działań frontowych na Nysie Łużyckiej zostały wysadzone dwa historyczne mosty przez rzekę: Most Podwójny odbudowany w 2003 roku oraz Most Angielski, którego odbudowa zakończyła się w roku 2011. W tym samym roku zakończyła się renowacja Mostu Arkadowego w polskiej części parku. Park odwiedza co roku ponad 300 tysięcy turystów z wielu krajów. Można go zwiedzać pieszo, rowerem, konno i bryczkami.
Na podstawie polsko- i niemieckojęzycznej Wikipedii:
Tekst i zdjęcia w tym artykule, udostępniane na licencji:
Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Unported
(CC BY-SA 3.0)
Źródło zdjęć:
"Wikimedia Commons"
https://commons.wikimedia.org/wiki/Main_Page
zdjęcie 1. autor: Kora27
zdjęcie 2. autor: Merlin
zdjęcie 3. autor: Argonowski
zdjęcie 4. autor: Dr. Bernd Gross
zdjęcie 5. autor: R.kaelcke
zdjęcie 6. autor: Hedwig Storch
zdjęcie 7. autor: Biberbaer
Jeśli dotarłeś w to miejsce, to
prawdopodobnie przeczytałeś ten artykuł. Jeśli tak było i chciałbyś
podzielić się z autorem i innymi czytelnikami uwagami dotyczącymi
tematu, zostaw proszę komentarz.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz